Pociąg do matematyki – realizacja projektu (II)
Pociąg do matematyki – realizacja projektu (II)
Trzecie spotkanie w ramach „Jesiennych spotkań z matematyką” było opowieścią o fraktalach, które wymyślili matematycy na początku XX-wieku. Te dziwne i ciekawe zarazem zbiory dały początek nowej geometrii zwanej geometrią fraktalną, która pozwala modelować wiele obiektów i zjawisk występujących w przyrodzie i nie tylko…
Co to jest fraktal?
Po raz pierwszy pojęcie fraktali zostało wprowadzone do matematyki za sprawą francuskiego matematyka i informatyka polskiego pochodzenia Benoita Mandelbrota w latach 70-tych XX wieku.Słowo fraktal (ang. fractal) pochodzi z łaciny od słowafractus – złamany. Nie łatwo jest popularnym językiem określić pojęcie fraktalu i ciągle jeszcze nie istnieje jego ścisła definicja. W uproszczeniu można powiedzieć, że fraktale są figurami, w których część figury jest podobna do całości. Moglibyśmy również podać przybliżoną inną definicję, że fraktal to obiekt samopodobny, o wymiarze ułamkowym lub bardziej poetycko słowami Jamesa Gleicka: Fraktal jest sposobem widzenia nieskończoności okiem duszy. Teoria fraktali, to obecnie bardzo żywo rozwijająca się i bardzo modna dyscyplina naukowa. Zajmują się nią specjaliści różnych nauk: matematycy, fizycy, mechanicy. Wielu badaczy twierdzi, że geometria fraktali jest geometrią przyrody. W chmurach, liniach wybrzeży morskich, łańcuchach górskich, płatkach śniegu, drzewach, pianie mydlanej można odkryć kształty fraktali. Zwieńczeniem naszych opowieści o fraktalach były warsztaty, podczas których własnoręcznie zaprojektowaliśmy i stworzyliśmy fraktale.
drzewko Pitagorasa
fraktalny kwadrat
Dywan Sierpińskiego
Płatek Kocha